Vrede, waar is de weg naar vrede? Zingen, praten en bidden is niet voldoende, stemmen en demonstreren ook niet. Deze conclusie lijkt gerechtvaardigd, gezien het geweld tegen natuur, medemens en onszelf. Vrede komt niet als een geschenk uit de lucht vallen en zelf krijgen we het ook niet voor elkaar. Althans niet door onze stem te verheffen. Maar hoe dan wel? Waar is de weg naar vrede?
Wie van een afstand naar de aarde kijkt, ziet een lappendeken.
De planeet is bedekt met een bonte verzameling van kleuren en vormen.
Van water en land, stad en dorp, mens en dier, industrie en natuur. Wie verder inzoomt ziet de beschadigingen: Plooien en scheuren, vlekken en gaten.
Wat is er aan de hand? De deken, ons leven op aarde, is beschadigd. Vraag is of we het kunnen herstellen. Om een antwoord te dichten, dienen we op zoek te gaan naar de oorzaak van de
misvormingen: de bron van onze destructieve kracht.
Destructieve kracht
Op de planeet aarde wordt dagelijks gestreden. Tussen man en
vrouw, zwart en wit, links en rechts, God en Allah, Barcelona en PSG. Strijd is
goed, want het haalt ongekende krachten in ons naar boven. Krachten waarmee
we een mooi leven kunnen opbouwen. Maar de strijd gebruiken we ook om anderen naar
beneden te halen, te ontkrachten, te vernederen en te vernietigen. Krachten die afbreken in plaats van opbouwen, die verschillen
benadrukken én vernietigen.
Naties voeren oorlog met elkaar,
religies staan tegenover elkaar, rassen discrimineren elkaar, bedrijven beconcurreren
elkaar en politieke partijen bestoken elkaar. Het eigen land wordt bezongen, het
buurland uitgefloten, de eigen religie bewierookt, de ander bestreden, het eigen
belang voorop gesteld, dat van een ander ontkent. Velen lijden, niet in het
minst de natuur. De destructieve kracht is zelfs zo groot dat voor het
voortbestaan van de planeet gevreesd moet worden. Wat doen we onszelf, de ander,
de natuur en de planeet aan?
Kijken naar de oorzaak
Willen we de kleurrijke lappendeken op aarde herstellen, dan
moeten we naar de oorzaak van ons destructieve gedrag kijken. Waarom kunnen we
verschillen moeilijk accepteren? Waarom willen we sterker zijn dan anderen? Waarom
kunnen we niet gewoon met elkaar sparren om beiden sterker te worden, om het
plezier van het spel, om de eer van ons allemaal? Tal van factoren spelen een
rol: de opvoeding thuis, de lessen op school, de voorbeelden op televisie, de
pijn van vorige generaties, etc. Blijft de vraag waarom deze externe factoren
ons zo sterk kunnen beïnvloeden en sturen...
Invloeden van buitenaf sturen ons groeiproces, onze ontwikkeling in het leven. Ze bepalen wat we weten, hoe we denken, wat we voelen en wensen. We komen
blanco op aarde, maar worden in een paar jaar volgepropt met andermans
kennis, meningen, voorkeuren, pijn, gevoeligheden, etc. De strijd begint, maar
is het wel onze strijd? Het vernietigende vuur ontvlamt, maar zijn het wel onze vlammen? Hoe stoppen we andermans strijd in onszelf? De ander beschuldigen heeft geen zin, dit lost niets op en
zorgt enkel voor meer strijd. Willen we de destructieve kracht in ons ontmantelen,
dan moeten we onszelf een spiegel voorhouden.
Beschadigd of ongeschonden
Waarom hebben externe destructieve krachten zo'n sterke invloed op
ons? Als we vanbinnen beschadigd zijn, dan krijgen die krachten vat op ons, als
we vanbinnen ongeschonden zijn dan zijn we niet of minder vatbaar. Voelen we ons niet geliefd, dan stoken ze
het vernietigende vuur in ons op, voelen we ons wel geliefd, dan ontvlamt het niet.
We weten en voelen dat de strijd niet de onze is maar die van een ander. We weten
en voelen dat de jaloezie, boosheid en haat van een ander is, niet van ons. Wat
maakt uiteindelijk het verschil tussen een mooie en lelijke lappendeken? Zelfliefde!
Zelfliefde is jezelf accepteren zoals je bent. Wie zichzelf
liefheeft, kan anderen écht liefhebben. Wie zichzelf accepteert, kan anderen écht accepteren. Wie stopt met strijden tegen zichzelf, kan écht in vrede
met anderen leven.
Mensen die de innerlijke bron van zelfliefde aanboren, worden immuun voor andermans destructieve invloed. Zij kunnen
beginnen met het repareren van de lappendeken op aarde. Zij kunnen met elkaar
een harmonieus leven opbouwen, een ieder met behoud van zijn of haar specifieke
vorm en kleur. Dit is niet eenvoudig, gezien alle beschadigingen die we hebben
opgelopen, maar het is wel de enige manier...
Niemand is perfect
Zelfliefde begint bij de erkenning dat niemand perfect
is. We zijn allemaal mensen met kwaliteiten én gebreken, met mooie én minder
mooie kanten. En we maken allemaal fouten. Dat is niet erg, daar kunnen we van leren.
Dus streven naar perfectie is in feite een aanslag op onszelf, de oorzaak van onvrede
in onszelf, de ontsteking van onze destructieve kracht. Verwacht geen perfectie
van jezelf en ook niet van je kinderen. Heb jezelf lief om wie je bent, heb je
kinderen lief om wie ze zijn. Wie deze onvoorwaardelijke liefde kan voelen en delen, levert de grootste
bijdrage aan vrede op aarde.
De behoefte om onszelf anders en beter voor te doen dan we
zijn, komt voort uit een beschadiging. Iets in ons, groot of klein, werd niet
gewaardeerd en gekoesterd door onze omgeving. Iets werd genegeerd, onderdrukt
of vervormt, iets aan ons uiterlijk en/of aan ons innerlijk. Door ouders of anderen in onze
omgeving. Dat kunnen we ze niet kwalijk nemen, want ook zij zijn ooit
beschadigd geraakt. Willen we het vuur van destructie in ons doven, dan dienen
we met onszelf aan de slag te gaan. De beschadigingen uit het verleden, daar waar de echte liefde ontbrak, naar
boven halen en helen.
Bewustwording
De destructieve kracht in onszelf komt tot leven als we
beschadigd raken, als iets in onszelf er niet mag zijn. We zijn ons er vaak
niet bewust van, want we stoppen de pijn weg in ons onderbewuste. We willen het
verdriet niet voelen, dus drukken we het weg. Bewustwording is daarom stap één
op de weg van het hart. Bewust worden van wie je echt bent én van wie je bent
geworden. Wie van deze twee mensen één kan
maken, wordt een liefdevolle schepper van een harmonieuze wereld, een wereld
waarin we met onze liefdevolle kracht een stralende lappendeken van de aarde kunnen maken.
David Goedhart
Oprichter Partij van de Liefde